Życie nie zawsze jest tak bezpieczne i przewidywalne, jak byśmy chcieli. Każdemu może się przydarzyć jakiś niespodziewany wypadek. Wtedy warto mieć ubezpieczenie, które pokryje ewentualne straty i pozwoli np. opłacić rehabilitację. Tym właśnie się zajmuję. Jako aktuariuszka towarzystwa ubezpieczeniowego kalkuluję wysokości składek ubezpieczeniowych dla konkretnych “ryzyk”: ubezpieczenie na życie, ubezpieczenie domu, samochodu, podróży zagranicznej. Opracowuję wzory, według których takie składki się kalkuluje w zależności od profilu klienta. 

---

Muszę ustalać ich wysokość w taki sposób, żeby wpłaty od klientów oraz posiadane przez firmę rezerwy pozwalały na pokrycie zobowiązań, czyli wypłatę odszkodowań, np. za dom zniszczony w pożarze albo utratę zdrowia w wyniku wypadku. Żeby robić to profesjonalnie muszę świetnie znać matematykę, a zwłaszcza statystykę, rachunkowość, metody analizy danych, matematykę finansową oraz teorię prawdopodobieństwa. Analizuję bowiem tzw. portfel ubezpieczeń, inaczej mówiąc wszystkie rodzaje ubezpieczeń, jakie oferuje mój pracodawca, pod kątem rentowności, czyli zysku dla firmy, poziomu szkodowości, czyli stosunku sumy wszystkich wypłaconych odszkodowań do sumy składek wpłaconych przez klientów, i poziomu taryf składek. 

---

Ustalam też zasady obliczania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, czyli kapitału, jaki ubezpieczyciel musi zgromadzić na wypadek, gdyby w krótkim czasie doszło do wielu zdarzeń objętych polisami ubezpieczeniowymi. Oczywiście nie mogę przewidzieć, kiedy klienci doznają konkretnych szkód, ilu będziemy musieli wypłacić odszkodowania i w jakiej wysokości. Mogę jednak przyjąć pewne założenia, np. co do wysokości ryzyka czy zgłaszalności określonego typu szkód, i na tej podstawie szacunkowo wyliczyć, ile kapitału firma musi zamrozić na ten cel. Przyjmuje się, że wysokość rezerw rocznych powinna wynosić minimum 150% wysokości wszystkich składek ubezpieczeniowych. Rezerwy gwarantują że w razie jakiejś klęski żywiołowej ubezpieczyciel będzie mógł pokryć wszystkie swoje zobowiązania i utrzyma płynność finansową. 

---

Innym wycinkiem mojej pracy jest badanie rynku ubezpieczeniowego i znajdowanie na nim nowych trendów. To pozwala dopasować ofertę firmy ubezpieczeniowej do pojawiających się potrzeb i wymagań potencjalnych klientów. Jako aktuariuszka mogę także zarządzać bezpieczeństwem finansowym pracowniczych programów emerytalnych, wyznaczać rezerwy na przyszłe świadczenia pracownicze, szacować wysokość odpraw i innych nagród pieniężnych, które nie są częścią podstawowego wynagrodzenia. 

---

Co powinnam umieć?

Muszę potrafić posługiwać się narzędziami MS Excel, programami do tworzenia modeli statystycznych, np. SAS, oraz programami do modelowania aktuarialnego, np. Prophet, MoSes, muszę znać języki programowania VBA, SQL, 4GL. 

---

Muszę też znać przepisy prawa podatkowego i ubezpieczeniowego, np. Ustawę o działalności ubezpieczeniowej i asekuracyjnej, rekomendacje i wytyczne Komisji Nadzoru Finansowego oraz kodeks etyki Polskiego Stowarzyszenia Aktuariuszy, bo mam ich przestrzegać podczas pracy. 

---

Żeby zostać aktuariuszką, po skończeniu studiów z ekonomii, matematyki, statystyki muszę odbyć roczną praktykę pod nadzorem doświadczonego aktuariusza i zdać egzamin przed Komisją Nadzoru Finansowego.

---

Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

• dokładność,
• sumienność,
• uczciwość,
• opanowanie,
• zdolności analityczne,
• umiejętność pracy pod presją czasu.

---

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w towarzystwach ubezpieczeniowych, bankach lub firmach konsultingowych.