Opiekuję się przydzielonymi mi rodzinami zastępczymi lub rodzinnymi domami dziecka, maksymalnie mogę zajmować się 30 takimi rodzinami lub rodzinnymi domami dziecka. Razem z asystentem rodziny oraz rodzicami zastępczymi lub osobami prowadzącymi rodzinny dom dziecka opracowujemy plan pomocy dzieciom, obejmujący m.in. wizyty u lekarzy, psychologów, korepetycje, udział w zajęciach rehabilitacyjnych. 

---

Do moich obowiązków należy także np. zorganizowanie transportu do poradni psychologicznej, umawianie wizyt u fizjoterapeuty, znalezienie kompetentnych osób chcących pomóc dzieciom w nauce. Ważną kwestią dla osób zajmujących się pieczą zastępczą, czyli opieką nad dziećmi, które nie otrzymały jej od biologicznych rodziców, jest wymiana doświadczeń, dlatego pomagam im w nawiązaniu kontaktów, organizuję wspólne spotkania. Żeby jak najlepiej pomagać rodzinom, które mam pod opieką, współpracuję z innymi instytucjami: szkołą, ośrodkiem adopcyjnym, kuratorami, pracownikami socjalnymi. Wspólnie sprawdzamy, jak radzą sobie rodzice zastępczy i osoby prowadzące rodzinne domy dziecka. 

---

Odwiedzając rodziny będące pod moją opieką, mogę na bieżąco udzielać wsparcia, proponować konkretne formy pomocy, a jednocześnie cieszyć się ich sukcesami. Pełnoletnim wychowankom rodzin zastępczych pomagam wspólnie z opiekunem usamodzielniania się. Wspieramy tych osiemnastolatków w znalezieniu mieszkania, wyborze zawodu, pomagamy w znalezieniu pracy. 

---

Co powinnam umieć?

W moich działaniach ważna jest znajomość psychologii. Przydaje mi się ona podczas rozmów z osobami prowadzącymi rodzinne domy dziecka lub rodzicami zastępczymi. Mogę np. pomóc im zauważyć u wychowanków symptomy uzależnienia, np. od smartfonów, gier komputerowych, lub inne objawy zaburzeń psychicznych wymagających porady specjalisty. 

---

Znajomość pedagogiki pomaga natomiast np. w pracy z pełnoletnimi już dzieciakami, które opuszczają rodziny zastępcze lub rodzinne domy dziecka i muszą się usamodzielnić: znaleźć mieszkanie i pracę, wymyślić sposób na siebie, na dalsze życie, bo wiem, jak z nimi rozmawiać, żeby zachęcić ich do poznania swoich mocnych i słabych stron, rozwijania umiejętności. 

---

Żeby być dobrą koordynatorką pieczy zastępczej i wiedzieć, jak skutecznie pomagać zastępczym rodzicom w wychowywaniu ich podopiecznych, muszę skończyć studia wyższe o kierunku pedagogika, pedagogika specjalna, psychologia, socjologia, praca socjalna, nauki o rodzinie lub podobne. Cały czas powinnam też podnosić swoje kompetencje uczestnicząc w szkoleniach, konferencjach, czytając literaturę fachową dotyczącą aktualnych wyzwań i nowych rozwiązań w pieczy zastępczej. 

---

Co roku sporządzam szczegółowy raport z mojej pracy, który przedstawiam moim przełożonym. Muszę znać treść Ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oraz innych aktów prawnych dotyczących pomocy moim podopiecznym, muszę wiedzieć, jakie są możliwe formy pomocy rodzicom zastępczym i osobom prowadzącym rodzinne domy dziecka. W pracy powinnam też kierować się zawsze zasadami etyki. 

---

Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

• samodzielność,
• odpowiedzialność,
• cierpliwość,
• rzetelność,
• dyskretność,
• umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z innymi,
• umiejętność aktywnego słuchania,
• umiejętność przekonywania innych do moich racji.

---

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w organizacjach samorządu terytorialnego, ośrodkach pomocy społecznej lub Powiatowych Centrach Pomocy Rodzinie.