Zdjęcie zawodu
W. męska

Projektantka dostępności

Projektuję budynki, tereny rekreacyjne i infrastrukturę miejską pod kątem dostępności dla użytkowników z różnymi ograniczeniami, np. seniorów, kobiet w ciąży, osób z niepełnosprawnościami.

Projektantka dostępności

Projektuję budynki, tereny rekreacyjne i infrastrukturę miejską pod kątem dostępności dla użytkowników z różnymi ograniczeniami, np. seniorów, kobiet w ciąży, osób z niepełnosprawnościami.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Lubię moją pracę, bo mogę w niej zaprezentować swoją kreatywność, a zarazem mam satysfakcję, że tworzę ogólnodostępną, bezpieczną i przyjazną przestrzeń, z której mogą korzystać osoby o różnych potrzebach i ograniczeniach.

Czym się zajmuję?

Moim zadaniem jest projektowanie rozwiązań infrastrukturalnych pozwalających osobom z różnymi ograniczeniami na nieskrępowane korzystanie z budynków i przestrzeni publicznych. Projektuję osiedla i bloki mieszkalne z lokalami o zróżnicowanym metrażu, dzięki czemu mogą obok siebie mieszkać osoby żyjące w pojedynkę, rodziny z kilkorgiem dzieci, seniorzy, czy osoby z różnymi niepełnosprawnościami. Przy tworzeniu projektów biorę pod uwagę potrzeby i ograniczenia takich grup osób. Zwracam uwagę, żeby w budynku nie było wysokich progów ani stromych stopni, a drzwi i bramki wejściowe otwierały się automatycznie i były na tyle szerokie, żeby bez problemu przejechały przez nie wózki inwalidzkie i dziecięce. Klamki, włączniki światła i przyciski przywoływania windy powinny być umieszczane tak, aby łatwo mogły ich dosięgnąć osoby starsze, na wózkach, czy dzieci. 


Pamiętam też o instalowaniu poręczy pomagających poruszać się osobom używającym kul. W projektowanych budynkach rezerwuję przestrzeń na windy i podjazdy dla osób poruszających się na wózkach, matek z dziećmi w wózkach, osób z rowerem czy hulajnogą, albo ciągnących ciężkie bagaże. Pamiętam o szyldach z dużą czcionką w kontrastowych kolorach, albo z napisami alfabetem Braille'a, pozwalających na przeczytanie ich przez osoby z dysfunkcjami wzroku. Pomocą dla nich mogą być też inteligentne ekrany łączące się ze smartfonami, które dzięki dopasowanemu oprogramowaniu mogą odczytywać na głos komunikaty, np. o czasie oczekiwania na tramwaj czy autobus.
Tworząc projekty przestrzeni publicznej dbam o obniżanie krawężników przy przejściach, instalowanie w chodnikach ścieżek dotykowych dla osób niewidomych, rozmieszczam w odpowiednich odległościach ławki pozwalające np. odpocząć seniorom, projektuję osłony przystanków chroniące przed deszczem, śniegiem i wiatrem podróżnych czekających na tramwaj lub autobus, postuluję wykonywanie chodników i alejek w parkach z materiałów solidnych, równych i wytrzymałych.
Do moich zadań należy też takie projektowanie przestrzeni miejskich, żeby wszędzie dało się dojechać komunikacją publiczną. Planuję parki, place zabaw i inne miejsca służące do spędzania czasu na świeżym powietrzu, wśród zieleni.


Co powinnam umieć? 

Muszę potrafić sprawnie posługiwać się specjalistycznymi programami komputerowymi, służącymi do tworzenia projektów oraz wizualizacji 3D, takich jak np. AutoCAD. Przydaje mi się też znajomość nowoczesnych systemów i urządzeń elektronicznych ułatwiających życie różnym grupom osób ze specjalnymi potrzebami.


Muszę znać się na zasadach projektowania infrastruktury publicznej, budynków o różnym przeznaczeniu oraz terenów rekreacyjnych i potrafić stosować nietypowe rozwiązania, dopasowane do potrzeb różnych grup użytkowników. Muszę wiedzieć, jak efektywnie planować remonty, adaptacje i przebudowy istniejących budynków i budowli, aby przystosować je tak, by były dostępne dla wszystkich mieszkańców.
Muszę znać nowoczesne materiały i ich zastosowania, aby umiejętnie wykorzystywać je w moich projektach, żeby odpowiadały potrzebom różnych grup użytkowników.
Muszę wiedzieć, jak gromadzić informacje o problemach, z jakimi zmagają się na co dzień potencjalni odbiorcy moich projektów i współpracować z przedstawicielami tych grup. Przydaje się umiejętność wymiany informacji ze specjalistami zajmującymi się pracą z osobami z niepełnosprawnościami, seniorami, rodzinami z dziećmi, aby wspólnie szukać najlepszych sposobów tworzenia bardziej dostępnej przestrzeni publicznej.
Muszę znać fizykę, żeby umieć przewidywać obciążenia, jakim będą poddawane zaprojektowane przeze mnie budynki, drogi, chodniki, place zabaw, czy zieleńce. Dzięki tej wiedzy mogę tworzyć projekty solidnych budowli i przestrzeni. W mojej pracy przydaje się też wiedza o właściwościach chemicznych materiałów budowlanych i konstrukcyjnych oraz substancji stosowanych do konserwacji powierzchni. Dzięki niej mogę wybierać do moich projektów materiały, które są przyjazne dla osób z różnymi ograniczeniami, np. mają odpowiednią wytrzymałość, nie są śliskie, są przyjazne w dotyku.


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy? 

  • kreatywność,
  • empatia,
  • spostrzegawczość,
  • wyobraźnia przestrzenna,
  • umiejętność logicznego myślenia,
  • umiejętności analityczne,
  • skrupulatność,
  • uzdolnienia techniczne.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w firmach budowlanych, instytucjach publicznych, biurach architektonicznych, firmach deweloperskich. Mogę też otworzyć własną działalność gospodarczą. 


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.