Zdjęcie zawodu
W. męska

Kuratorka sądowa

Na polecenie sądu sprawuję nadzór nad skazanymi lub sprawcami przestępstw.

Kuratorka sądowa

Na polecenie sądu sprawuję nadzór nad skazanymi lub sprawcami przestępstw.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Dzięki mojej pracy osoby skazane i sprawcy przestępstw i wykroczeń mogą naprawić swoje błędy w warunkach wolnościowych. Pomagam im rozwiązywać problemy, zmienić na lepsze zagmatwaną sytuację prawną i rodzinną, znaleźć pracę, wrócić do szkoły, zerwać z nałogiem.

Czym się zajmuję?

Moja praca polega na nadzorowaniu i wspieraniu osób, które wyrokiem sądu zostały powierzone mojej pieczy - skazanych za przestępstwa, ale którym zawieszono albo którym warunkowo skrócono odbywanie kary. Mogę działać w miejscach zamieszkania moich podopiecznych, w zakładach karnych, placówkach opiekuńczo-wychowawczych i leczniczo-rehabilitacyjnych. Pracuję zarówno z dziećmi i młodzieżą, jak i z dorosłymi. Najpierw zapoznaję się z aktami sprawy oraz innymi dokumentami, które pozwolą mi zdobyć jak najwięcej informacji o osobie, którą mam objąć nadzorem oraz o tym, jak wyglądały wcześniejsze działania kuratorów, jeśli takie miały miejsce. 


Później przychodzi czas na rozmowy z podopiecznym, w trakcie których staram się zdobyć jego zaufanie, obserwuję i sprawdzam jak żyje, jakie ma potrzeby i problemy, które można rozwiązać. Przeprowadzam także wywiady środowiskowe, czyli rozmowy z jego sąsiadami, członkami rodziny, nauczycielami, współpracownikami. Moi podopieczni borykają się z uzależnieniami, problemami zdrowotnymi, kłopotami w nauce, konfliktami w rodzinie, bezrobociem, brakiem środków do życia. Jako kuratorka muszę więc współpracować z wieloma instytucjami i urzędami: ośrodki pomocy społecznej, służba zdrowia, władze samorządowe, aby wspólnie znajdować metody rozwiązywania tych problemów. 
Jeśli uznam to za stosowne występuję do sądu z wnioskiem o uchylenie albo zmianę ustalonego wcześniej środka prawnego: dozoru, umieszczenia dziecka w placówce opiekuńczej. Opiekując się dziećmi i młodzieżą przebywającą w zakładach poprawczych albo których opiekunowie mają ograniczone prawa rodzicielskie, niejako zastępuję im rodziców: sprawdzam postępy w nauce, monitoruję zachowanie w szkole i poza nią. Jeśli pod moją opiekę trafiła osoba, którą sąd skierował na leczenie odwykowe, sprawdzam, jak ono przebiega i motywuję ją do walki o zdrowie. Nadzoruję też skazanych w zakładach karnych, pomagam im przygotować się do wyjścia na wolność, a po zwolnieniu sprawdzam, jak sobie radzą. 


Co powinnam umieć?

Muszę znać się na funkcjonowaniu naszego państwa, wiedzieć, jakie organizacje, instytucje, stowarzyszenia i inne podmioty zajmują się pomocą osobom w trudnej sytuacji życiowej i potrafić nawiązywać z nimi współpracę. 


Muszę znać przepisy dotyczące działalności kuratorów sądowych oraz te określające sposoby udzielania pomocy osobom skazanym, jak również prawo rodzinne i opiekuńcze, materialne, procesowe i wykonawcze, wiedzieć, jak przebiega postępowanie cywilne, jak należy przeprowadzać wywiady środowiskowe oraz z jakich dokumentów mogę uzyskiwać informacje o moich podopiecznych. 


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

  • obiektywność,
  • opanowanie,
  • spostrzegawczość,
  • dokładność,
  • zrównoważenie,
  • wyrozumiałość,
  • systematyczność,
  • odporność emocjonalna,
  • empatia,
  • odpowiedzialność,
  • asertywność,
  • umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów oraz negocjowania.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w sądach rejonowych lub okręgowych.


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.