ZAWÓD REGULOWANYZdjęcie zawodu
W. męska

Instruktorka terapii uzależnień

Pomagam osobom uzależnionym zerwać z nałogami.

Instruktorka terapii uzależnień

Pomagam osobom uzależnionym zerwać z nałogami.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Dzięki mojej pracy osoby uzależnione otrzymują stosowną pomoc, uczą się radzić sobie z nałogami i wrócić do normalnego życia.

Czym się zajmuję?

Jako instruktorka terapii uzależnień pracuję z osobami uzależnionymi od alkoholu, narkotyków, leków i innych używek, a także od ryzykownych zachowań: seksu, hazardu, kompulsywnych zakupów. Działam pod kierunkiem lekarzy, psychologów, psychoterapeutów. Wspieram tych specjalistów podczas terapii, dzięki której uzależnione osoby uczą się panowania nad sobą, a w końcu zrywają z nałogiem i wracają do normalnego życia. 


Spisuję i zabezpieczam ubrania oraz przedmioty należące do pacjentów, żeby mogli odzyskać swoją własność, kiedy będą opuszczać szpital, izbę wytrzeźwień. Badam ciśnienie, tętno, temperaturę osób, które przywieziono lub same się zgłosiły po pomoc podczas mojego dyżuru, wykonuję też podstawowe zabiegi medyczne, takie jak: opatrywanie ran, płukanie żołądka, lewatywa, unieszkodliwiam agresywnych pacjentów po spożyciu różnych substancji psychoaktywnych, np. dopalaczy, narkotyków, przebieram ich, myję, układam do snu. Do moich obowiązków należy także mycie i dezynfekcja pomieszczeń, w których przyjmowane są osoby uzależnione. 
Zajmuję się też edukacją prozdrowotną, prowadzę zajęcia profilaktyczne wśród młodzieży i dorosłych, w trakcie których omawiam negatywne skutki nałogów i zachęcam do życia wolnego od uzależnień. Pomagam specjalistom w prowadzeniu terapii indywidualnych, grupowych i rodzinnych, dlatego muszę znać sposoby budowania relacji terapeutycznej, udzielania pierwszej pomocy w kryzysie, metody terapii osoby uzależnionej od środków psychoaktywnych, np. Model Minnesota, Model Społeczności Terapeutycznej, muszę też znać zasady sporządzania i realizowania IPZ, czyli Indywidualnego Programu Zdrowienia. 
Pomagam nie tylko tym, którzy sami zgłoszą się do specjalistycznego ośrodka lub zostaną tam skierowani, sama również aktywnie wyszukuję osoby uzależnione, np. w noclegowniach, pustostanach, parkach, kanałach ciepłowniczych czy na dworcach, pojawiam się też w miejscach, gdzie kupują substancje uzależniające. Żeby zdobyć ich zaufanie przynoszę im koce, żywność, lekarstwa, przeprowadzam z nimi rozmowy pozwalające ocenić, od czego są uzależnieni i jak poważne jest to uzależnienie. Gdy mnie zaakceptują, namawiam do podjęcia walki o lepsze życie, informuję o możliwościach pomocy, zarówno państwowych jak i oferowanych przez prywatne fundacje. Przekazuję metody pozwalające pozbyć się nałogu. W ramach obowiązków prowadzę rejestr osób, którym udzielam pomocy i przygotowuję sprawozdania z mojej pracy. 


Co powinnam umieć?

Muszę znać rodzaje środków psychoaktywnych: narkotyki, dopalacze, leki, alkohol, ich wpływ na organizm, objawy zażycia lub przedawkowania oraz sposoby ich wykrywania w organizmie, np. testy krwi. 


Muszę znać zasady udzielania pierwszej pomocy, wiedzieć, w jaki sposób różne uzależnienia wpływają na zachowanie człowieka, znać medyczne aspekty uzależnień od substancji i wiedzieć, na jakie choroby naraża np. dożylne zażywanie substancji, potrafić badać ciśnienie, tętno, temperaturę oraz wykonywać podstawowe zabiegi medyczne, takie jak: opatrywanie ran, płukanie żołądka, lewatywa. 
Muszę także znać się na psychice człowieka; wiedzieć, jak motywować osoby uzależnione do udziału w terapii i porzucenia dotychczasowego stylu życia. 


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

  • empatia,
  • cierpliwość,
  • wytrwałość,
  • opanowanie,
  • dyskrecja
  • umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z innymi,
  • umiejętność negocjacji i przekonywania innych do swoich racji,
  • umiejętność aktywnego słuchania.

Gdzie mogę pracować?

Mogę pracować w poradniach uzależnień, izbach wytrzeźwień, ośrodkach pobytu dziennego i stacjonarnego, ośrodkach szkolno-wychowawczych, na szpitalnych oddziałach dla osób uzależnionych. 


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.