Zdjęcie zawodu
W. męska

Programistka obrabiarek

Programuję obrabiarki sterowane numerycznie, takie jak frezarki, tokarki, wytaczarki, wycinarki.

Programistka obrabiarek

Programuję obrabiarki sterowane numerycznie, takie jak frezarki, tokarki, wytaczarki, wycinarki.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Obrabiarki sterowane numeryczne są wykorzystywane do produkcji elementów maszyn, urządzeń i przedmiotów, z których wszyscy na co dzień korzystamy: mebli, samochodów, okien, autobusów. Dzięki mojej pracy te elementy są wytwarzane sprawnie, szybko i tanio, ale porządnie i z solidnych materiałów.

Czym się zajmuję?

W mojej pracy programuję obrabiarki numeryczne, inaczej nazywane obrabiarkami CNC. Wybieram odpowiednią maszynę do wykonania konkretnych przedmiotów, kontroluję jej pracę, a jeśli efekty nie są zadowalające, przeprogramowuję ją tak, żeby uzyskać wyroby o zadanych parametrach. Obrabiarki numeryczne to różnego typu maszyny, np. frezarki, tokarki, wytaczarki, wycinarki, które z rozmaitych materiałów: metalu, drewna, tworzyw sztucznych, płyt MDF, sklejki wytwarzają przedmioty o żądanym kształcie, wymiarach, właściwościach powierzchni.


Projektując nowe elementy wytwarzane przez obrabiarki muszę przygotowywać też całą dokumentację techniczną: szczegółowe rysunki techniczne, z podaniem parametrów materiałów i technik produkcji, a po wyprodukowaniu prototypów sprawdzać, czy są dobrej jakości, a ich wymiary zgadzają się z projektem. Jeśli produkt wygląda źle, ma niewłaściwy kształt albo jakieś braki, muszę ustalić przyczyny tych nieprawidłowości, np. zbyt cienki materiał, zbyt słaby nacisk maszyny, nieodpowiednie brzeszczoty do cięcia, błędy programu sterującego, i je usunąć. Sprawdzam też dokumentację techniczną elementów, aby ocenić, czy można zmienić proces produkcji, np. kupić nowe, wydajniejsze maszyny, zastosować bardziej nowoczesne materiały, aby polepszyć jakość i zmniejszyć koszty.


Co powinnam umieć? 

Do projektowania elementów, które mają wyprodukować obrabiarki, wykorzystuję programy komputerowe, takie jak AutoCad, NX, SolidWorks, MasterCam oraz oprogramowanie sterujące różnych firm, np. Heidenhain, Fanuc, Sinumerik, Okuma, Mazatrol. To wymaga bardzo dobrej znajomości informatyki, tym bardziej, że czasami sama piszę programy sterujące pracą tokarek, frezarek – np. wtedy, kiedy chcę, żeby wytwarzały zupełnie nowy model produktów.


Muszę też bardzo dobrze znać matematykę, w tym analizę matematyczną, algebrę, równania różniczkowe, żeby tworzyć algorytmy potrzebne mi podczas pisania nowych programów do sterowania obrabiarkami.
Muszę wiedzieć, jak są zbudowane różne maszyny i urządzenia, żeby móc projektować ich elementy, muszę znać się na mechanice, żeby móc oceniać, co jest przyczyną awarii lub złego działania obrabiarki i wiedzieć, jak usunąć te problemy.
Muszę znać fizykę, a zwłaszcza właściwości różnych materiałów: wytrzymałość, giętkość, twardość, podatność na obróbkę, plastyczność, żeby móc oceniać, które materiały można wykorzystywać do produkcji elementów o określonych właściwościach i wytrzymałości. Muszę znać się na elektrotechnice, żeby móc sprawdzać działanie układów elektrycznych w obrabiarkach oraz silników, które je napędzają.


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy? 

  • odpowiedzialność,
  • dokładność,
  • cierpliwość,
  • umiejętność pełnego skoncentrowania się na pracy,
  • umiejętność pracy pod presją czasu,
  • umiejętność pracy w grupie.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w firmach z różnych branż – wszędzie tam, gdzie wykorzystuje się obrabiarki sterowane numerycznie.


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.