Zdjęcie zawodu
W. męska

Specjalistka resocjalizacji

Pomagam osobom, które miały problemy z prawem lub nałogami, wrócić do normalnego życia.

Specjalistka resocjalizacji

Pomagam osobom, które miały problemy z prawem lub nałogami, wrócić do normalnego życia.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Pracując z byłymi więźniami, młodocianymi przestępcami, osobami zmagającymi się z różnymi uzależnieniami, niezaradnymi życiowo, bezdomnymi pomagam im wyjść na prostą, uniknąć w przyszłości konfliktów z prawem, poprawić jakość życia.

Czym się zajmuję?

Resocjalizacja ma spowodować, że osoby, które weszły w konflikt z prawem, zmienią swoje postępowanie, zaczną poważnie myśleć o swojej przyszłości, znajdą pracę, skończą szkołę albo znajdą nową ścieżkę kariery. Tym właśnie się zajmuję. Pomagam byłym więźniom, osobom stosującym przemoc w rodzinie, młodzieży w zakładach poprawczych przystosować się do życia w społeczeństwie. 


Pomagając byłym więźniom chcę sprawić, żeby zaczęli żyć uczciwie i w przyszłości nie popełniali kolejnych przestępstw. Muszą nauczyć się przestrzegania prawa i obowiązujących norm społecznych. Jeśli mi się uda, zwiększam tym samym bezpieczeństwo innych członków społeczeństwa. 
Pracując ze sprawcami przemocy domowej staram się uświadomić im, że agresja nie jest dobrym sposobem rozwiązywania konfliktów i pokazać alternatywne sposoby radzenia sobie z problemami, jakie mogą napotkać na co dzień. Młodzieży, która trafiła do domów poprawczych staram się pokazać dobre wzorce i wyjaśnić, jak mogą stać się wartościowymi członkami społeczeństwa. 
Rozmawiam z moimi podopiecznymi, żeby poznać ich problemy i przyczyny, dla których weszli w konflikt z prawem. Oceniam też, czy stanowią zagrożenie dla siebie,  np. próby samobójcze albo uzależnienie od rozmaitych substancji psychoaktywnych, albo dla otoczenia, np. agresja, przemoc domowa, kradzieże, rozboje. Dla każdego podopiecznego indywidualnie opracowuję tzw. plany pracy, obejmujące np. znalezienie zatrudnienia, naprawienie relacji z bliskimi, wyjście z nałogu. Uczę szacunku do samych siebie i do drugiego człowieka, pokazuję, w jaki sposób można opanowywać złe emocje, proponuję udział w zajęciach terapeutycznych pozwalających wyjść z nałogów. 
Swoją pracę wykonuję nie tylko za biurkiem, w placówkach, mogę też jako streetworkerka wspomagać potrzebujących na ulicach, w squatach, czyli opuszczonych budynkach często zamieszkiwanych przez bezdomnych, węzłach ciepłowniczych, czy altanach działkowych. Sprawdzam, czy mają co jeść i jak się czują. Jeśli zauważę, że mają problemy zdrowotne, namawiam ich do pójścia na izbę przyjęć albo znalezienia pomocy w przychodni. Przekonuję, by skorzystali ze wsparcia, jakie oferują noclegownie, jadłodajnie, ośrodki odwykowe. 
W rozwiązywaniu problemów środowiskowych takich, jak narkomania, przestępczość, nadużywanie alkoholu, dopalaczy współpracuję z lokalnymi organizacjami i instytucjami. Prowadzę również działania profilaktyczne: jeżdżę do szkół, żeby rozmawiać z młodzieżą, uświadamiam, czym grozi zażywanie narkotyków czy dopalaczy, opowiadam, jak wygląda życie w więzieniu, na ulicy. 


Co powinnam umieć?

Muszę znać się na psychologii, żeby wiedzieć, jak rozmawiać z osobami niezaradnymi życiowo, byłymi więźniami, sprawcami przemocy domowej, zagubioną młodzieżą, narkomanami, alkoholikami i skutecznie przekonywać takie osoby do zmiany swojego życia i przyjęcia instytucjonalnej pomocy. 


Powinnam umieć rozpoznawać objawy chorób psychicznych i uzależnienia wymagające pomocy psychologów albo innych specjalistów. 
Muszę znać przepisy dotyczące resocjalizacji więźniów, młodocianych przestępców i innych osób niedostosowanych społecznie, aktywizacji zawodowej bezrobotnych, pomocy prawnej; muszę wiedzieć, jakie są sposoby zapobiegania przestępstwom. 


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

  • cierpliwość,
  • spostrzegawczość,
  • odporność na stres,
  • umiejętność panowania nad emocjami, 
  • umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z innymi.

Gdzie mogę pracować?

Mogę być zatrudniona w placówkach wsparcia dziennego, terapeutycznych, świetlicach środowiskowych, policyjnych izbach dziecka, placówkach interwencyjnych.  


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.