Zdjęcie zawodu
W. męska

Asystentka osoby z niepełnosprawnością

Pomagam osobom z niepełnosprawnościami poradzić sobie z czynnościami, które sprawiają im trudność.

Asystentka osoby z niepełnosprawnością

Pomagam osobom z niepełnosprawnościami poradzić sobie z czynnościami, które sprawiają im trudność.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Moja praca sprawia mi wiele radości. Dzięki moim działaniom osoby z niepełnosprawnością mogą stać się bardziej niezależne, pewne siebie i swojej wartości, znaleźć pracę, odkryć nowe zainteresowania i talenty, nauczyć się jak najpełniej wykorzystywać możliwości, jakie oferuje im współczesny świat. Cieszę się, kiedy obserwuję, jak moi podopieczni odzyskują radość życia. Ich sukcesy w pokonywaniu codziennych trudności to moja największa nagroda.

Czym się zajmuję?

Pomagam osobom z niepełnosprawnościami poradzić sobie z czynnościami, które sprawiają im trudność. Może to być ubieranie się i codzienna toaleta, ale także zakupy, załatwianie różnych spraw urzędowych, umawianie wizyt u lekarza, pomoc w opłacaniu rachunków. Staram się przywrócić osobie z niepełnosprawnością wiarę w to, że może funkcjonować w społeczeństwie tak, jak inni ludzie. 


Pomagam moim podopiecznym w znalezieniu pracy, a jeśli niepełnosprawność pojawiła się u nich już w dorosłym życiu, to np. w przekwalifikowaniu się i zdobyciu nowych możliwości zarabiania. Zachęcam ich także do aktywnego spędzania czasu wolnego: udziału w wycieczkach, koncertach, zajęciach sportowych. 
Oceniam warunki, w jakich żyją osoby z niepełnosprawnością i staram się pomagać w usuwaniu barier architektonicznych, np. w zainstalowaniu windy, podjazdu czy podnośnika w przypadku osób z niepełnosprawnością ruchową, psychologicznych, np. przez proponowanie udziału w zajęciach terapeutycznych, komunikacyjnych. 


Co powinnam umieć? 

Muszę wiedzieć, jak dobrać zajęcia edukacyjne, rehabilitacyjne, sportowe, kulturalne i turystyczne do możliwości osoby z niepełnosprawnością, jak mobilizować ją do uczestnictwa w tych zajęciach, jak dostosować metody terapii zajęciowej do jej potrzeb i możliwości. 


Muszę znać polskie i europejskie przepisy prawa dotyczące opieki nad osobami z niepełnosprawnością, systemu opieki społecznej i aktywizacji zawodowej, źródeł finansowania sprzętu rehabilitacyjnego, zasad refundacji przystosowania mieszkania czy budynku do ich potrzeb. 
Jeśli zajmuję się osobą ze znacznym stopniem niepełnosprawności ruchowej muszę potrafić wykonywać wszystkie niezbędne czynności pielęgnacyjne i higieniczne, takie jak mycie, podawanie leków, przeciwdziałanie odleżynom i odparzeniom. Oprócz tego muszę wiedzieć, jak przeprowadzać podstawowe ćwiczenia ruchowe i oddechowe, które zalecił rehabilitant. 
Bardzo ważna jest też wiedza o anatomii i fizjologii człowieka, o rodzajach niepełnosprawności i umiejętność udzielania pierwszej pomocy. 


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy? 

  • empatia,
  • umiejętność łatwego nawiązywania kontaktów z innymi,
  • umiejętność współpracy z innymi, np. rehabilitantami, lekarzami,
  • cierpliwość,
  • dokładność,
  • umiejętność podejmowania szybkich i trafnych decyzji.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w domach moich podopiecznych, placówkach terapii zajęciowej, w domach pomocy społecznej, ośrodkach spokojnej starości, ośrodkach rehabilitacyjnych, a także w jednostkach samorządowych.


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.