Specjalizuję się w leczeniu bólu, pomagam chorym uniknąć cierpienia i nieprzyjemności związanych z zabiegami. Pacjenci cierpią i boją się śmierci, dlatego bardzo potrzebują bliskości i troski drugiego człowieka. Mam bliższy kontakt z pacjentem niż lekarz, więc tym większą odczuwam satysfakcję i radość, gdy pacjent mimo ciężkiej choroby wraca do zdrowia.

Do moich obowiązków należy przede wszystkim przygotowanie pacjentów do zabiegów chirurgicznych, podawanie im leków znieczulających czy podłączanie ich do aparatury podtrzymującej życie i kontrolującej parametry życiowe. Na tym się jednak moje zadanie nie kończy – obserwuję to, co się dzieje podczas operacji, by w razie potrzeby powiadomić o tym lekarzy. To umożliwia szybką reakcję w przypadku jakichkolwiek komplikacji. Opiekuję się pacjentami przez pierwsze godziny i dni po zabiegach – do czasu, aż poczują się lepiej. Choć w ogromnej większości przypadków wszystko dobrze się kończy i pacjent wraca do zdrowia, czasem stan zdrowia chorego gwałtownie się pogarsza i niezbędna jest reanimacja. Mimo ogromnych starań nie wszystkich udaje nam się uratować. Moja praca wymaga zatem ogromnej wytrzymałości zarówno fizycznej, jak i psychicznej. 

Co powinnam umieć? 

Muszę potrafić sprawnie obsługiwać sprzęt medyczny, niezbędny w mojej pracy, np. respiratory, defibrylatory, aparaty do znieczulenia, stetoskopy, kardiomonitory , pulsoksymetry mierzące ilość tlenu w krwi pacjenta, pompy infuzyjne służące do dożylnego podawania leków, pokarmu i elektrolitów. 

Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy? 

• szybki refleks,
• dobra pamięć,
• podzielność uwagi,
• odpowiedzialność,
• empatia,
• dokładność,
• wyrozumiałość,
• cierpliwość,
• umiejętność pełnego skoncentrowania się na pracy,
• odporność emocjonalna,
• dyskrecja.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w szpitalach, zakładach opiekuńczo-leczniczych, poradniach specjalistycznych, placówkach oświatowych lub w instytutach naukowo-badawczych.