Zdjęcie zawodu
W. żeńska

Operator urządzeń szklarskich

Obsługuję urządzenia do wytwarzania wyrobów ze szkła.

Operator urządzeń szklarskich

Obsługuję urządzenia do wytwarzania wyrobów ze szkła.


WERSJA żeńska

Dlaczego lubię ten zawód?

Piękne, trwałe i funkcjonalne przedmioty ze szkła o różnych kolorach i kształtach, które tworzę, cieszą się powodzeniem wśród nabywców. Moje wyroby są używane podczas rodzinnych spotkań przy stole, ozdabiają mieszkania i biura, stanowią świetny prezent dla kogoś wyjątkowego,… Jeśli zostanę doceniony za kreatywność i kunszt - można je nawet podziwiać w muzeach.

Czym się zajmuję?

Najpierw przygotowuję surowce potrzebne do otrzymania masy szklanej. Mieszam ze sobą krzemionkę i różne dodatki mineralne, których zadaniem może być np. zabarwienie szkła, zwiększenie jego przejrzystości, odporności na zmiany temperatury, albo wytrzymałości mechanicznej. Wszystkie składniki topię w specjalnym piecu, w temperaturze około 1200 stopni Celsjusza.


Po stopieniu płynna masa szklana jest transportowana do maszyn, które formują z niej przedmioty. Może się to odbywać poprzez wydmuchiwanie: maszyna w kilka sekund wydmuchuje z kropli szkła umieszczonych w formach czasze kieliszków, szklanki, kufle, wazony albo np. klosze reflektorów. Z kolei płaskie tafle powstają poprzez stygnięcie szkła na powierzchni roztopionej cyny, czyli FLOAT, albo w prasie do szkła, gdzie żeliwne formy napełnia się masą i ściska przez kilka sekund; w ten sposób powstają np. talerze, popielnice, patery, płytki i kafle szklane.
Najciekawsze wyroby powstają jednak, gdy szkło formuję ręcznie. Często używam do tego długiej rurki zwanej piszczelem, na którą nabieram porcję płynnej masy i dmuchając w rurkę nadaję jej kształt, który ograniczają tylko moje umiejętności i wyobraźnia. Innym sposobem ręcznej produkcji szklanych bibelotów jest wolnoformowanie, czyli nadawanie szklanej masie finezyjnych kształtów przy pomocy szczypiec, nożyc, deseczek do podrzynania. Tnąc, naciągając, żłobiąc i wyginając kroplę szkła tworzę w niej kwiaty, zwierzątka, ornamenty. Wiele rzeczy w hucie szkła i tak trzeba zresztą robić ręcznie, bo nawet maszynowo wydmuchanym kieliszkom muszę sam doklejać szklane nóżki i stopki, a szklankom i kubkom uszka.
Wszystkie szklane przedmioty po uformowaniu trzeba ostudzić w specjalnym piecu, żeby zredukować naprężenia w szkle, inaczej wyroby mogłyby pękać. “Surowe” szklanki, kieliszki mają tak zwaną \"kapę\", czyli naddatek szkła, który trzeba odciąć przy użyciu lasera lub nożykiem, po wcześniejszym rozgrzaniu, a następnie oszlifować lub stopić jej krawędź, żeby nie kaleczyła ust podczas picia. Potem przychodzi czas na kontrolę jakości – sprawdzam, czy moje wyroby nie mają deformacji, pęknięć, niepożądanych pęcherzyków powietrza lub tzw. reglowania - to poziome pasy na ściankach szklanych naczyń, widoczne pod światło.
Żeby wyroby szklane były jeszcze piękniejsze, w następnym kroku ozdabiam je, między innymi poprzez iryzowanie, czyli tworzenie na powierzchni szkła cienkiej warstwy mieniącej się kolorami tęczy, lazurowanie, czyli pokrywanie powierzchni szklanych pastami zrobionymi z soli srebra lub miedzi roztartych z wodą i drobno zmieloną gliną, a następnie wypalenie tych przedmiotów w piecu, polerowanie lub matowanie, które pozwala uzyskać efekt nieprzezroczystego szkła.


Co powinienem umieć? 

Podczas pracy wykorzystuję piece szklarskie oraz maszyny do formowania, wykańczania i zdobienia szkła, niektóre sterowane elektronicznie, dlatego muszę potrafić je obsługiwać, konserwować i usuwać drobne usterki.


Przydaje mi się też znajomość rysunku technicznego, np. żeby czytać schematy budowy tych maszyn albo dokumentację technologiczną przedmiotów, które mam wyprodukować. Ważne są zdolności manualne, kreatywność i wyczucie stylu.


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy? 

  • cierpliwość,
  • dokładność,
  • opanowanie,
  • kreatywność,
  • umiejętność pełnego skoncentrowania się na pracy,
  • podzielność uwagi,
  • spostrzegawczość.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w zakładach przemysłu szklarskiego, pracowniach rzemieślniczych lub w sklepach i galeriach artystycznych prowadzących sprzedaż wyrobów ze szkła.


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.