Eksploruję Kosmos. W Europie najlepszym sposobem zostania astronautką jest przejście rekrutacji w ESA - Europejskiej Agencji Kosmicznej, Polska samodzielnie nie wysyła ludzi w kosmos. Na misjach kosmicznych przydają się specjaliści z różnych dziedzin: piloci, lekarze, fizycy, biolodzy, czyli pierwszym etapem jest skończenie studiów.
Potem, kiedy ESA zamieści ogłoszenie o rekrutacji kandydatów na astronautów, trzeba przejść całą baterię testów: psychologiczne, zdolności kognitywnych, medyczne, proces trwa prawie rok, zanim z wielkiej rzeszy chętnych zostaną wybrani najlepsi, których zaprasza się na rozmowę kwalifikacyjną. Jeśli kandydatka na astronautkę i ją przejdzie pozytywnie, przychodzi czas na kilkuletnie szkolenie. Każdy astronauta musi być przecież świetnie przygotowany do przebywania w przestrzeni kosmicznej, budowania baz na Księżycu i planetach, radzenia sobie w rozmaitych awaryjnych sytuacjach.
W trakcie szkolenia dokładnie poznaję budowę Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i statków, które wynoszą ludzi na orbitę i transportują ich do miejsca przeznaczenia, potrafię naprawić lub wymienić uszkodzone części, poradzić sobie z awarią różnych urządzeń, wiem też, jak dbać o swoją kondycję podczas misji oraz jak pobyt w Kosmosie wpływa na mój organizm. To ważne, bo dzięki tej wiedzy umiem ocenić, które objawy są normalne dla osób przebywających w stanie mikrograwitacji, np. bóle głowy, puchnięcie twarzy, nudności, a które są sygnałem poważniejszych problemów zdrowotnych, potrafię też udzielać pomocy przedmedycznej kolegom, stąd wiem, jak przydatna jest wiedza z biologii.
Znam także wszystkie procedury obowiązujące podczas startu statku kosmicznego, dokowania do stacji kosmicznej, lądowania na obiektach pozaziemskich oraz powrotu na Ziemię. Muszę przejść trening w warunkach mikrograwitacji, żeby nauczyć się zakładania kombinezonów, używania narzędzi i urządzeń do naprawy lub wymiany zepsutych części. Gdy uda mi się wylecieć w przestrzeń kosmiczną muszę pamiętać i o takich obowiązkach, jak codzienna telekonferencja z centralą na Ziemi, sprawdzanie stanu technicznego wszystkich urządzeń, bo od tego w najbardziej dosłownym sensie zależy życie moje i innych członków misji, przygotowywanie posiłków, dbanie o kondycję.
Uczestnicząc w locie w Kosmos nie tylko sama doświadczam niesamowitych przeżyć. Celem takich misji jest poszerzanie wiedzy całej ludzkości o przestrzeni kosmicznej, gwiazdach, planetach i innych ciałach niebieskich oraz wykonywanie różnych eksperymentów naukowych, dzięki którym możemy np. dowiedzieć się więcej o wpływie mikrograwitacji na rośliny, zwierzęta i ludzi, lepiej przygotowywać się do kolejnych lotów, doskonalić budowę statków kosmicznych, napędów i systemów podtrzymywania życia, by w przyszłości latać na inne planety naszego Układu Słonecznego, ich księżyce,…
Co powinnam umieć?
Muszę potrafić obsługiwać komputer pokładowy statku i stacji kosmicznej, posługiwać się urządzeniami zapewniającymi łączność z Ziemią, wiedzieć, jak postępować w przypadku awarii systemu operacyjnego lub któregoś z programów, przydaje mi się więc wiedza z informatyki.
Z kolei żeby móc badać zjawiska występujące we Wszechświecie oraz prowadzić obserwacje ciał niebieskich muszę wiedzieć, z czego są zbudowane gwiazdy, planety, przestrzeń międzygwiezdna, jakie są typy galaktyk i układów planetarnych i potrafić je rozpoznawać, oraz wiedzieć jak wszystkie elementy kosmicznej układanki na siebie oddziałują. Ważna jest też wiedza o warunkach panujących na obiektach pozaziemskich, na które wysyłamy misje załogowe. Wiedza z astronomii i fizyki jest tu absolutnie niezbędna.
Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?
- dokładność,
- cierpliwość,
- opanowanie,
- odporność psychiczna,
- spostrzegawczość,
- odpowiedzialność,
- umiejętność pracy w zespole,
- umiejętność szybkiego podejmowania trafnych decyzji.
Gdzie mogę pracować?
Mogę znaleźć zatrudnienie w agencjach kosmicznych.