ZAWÓD PRZYSZŁOŚCIZdjęcie zawodu
W. męska

Konstruktorka urządzeń transportu osobistego

Projektuję i buduję urządzenia transportu osobistego, np. jetpacki - odrzutowe plecaki umożliwiające latanie.

Konstruktorka urządzeń transportu osobistego

Projektuję i buduję urządzenia transportu osobistego, np. jetpacki - odrzutowe plecaki umożliwiające latanie.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Dzięki mojej pracy powstają nowoczesne, ekologiczne i przyjazne użytkownikom urządzenia pozwalające każdemu indywidualnie szybko i sprawnie poruszać się po mieście. Moje wynalazki pozwalają oszczędzić czas, którego nie tracimy na stanie w korkach, a korzystanie z nich to prawdziwa frajda.

Czym się zajmuję?

Urządzenia transportu osobistego są przeznaczone głównie do poruszania się po mieście i do rozrywki. Są napędzane siłą mięśni albo silnikami elektrycznymi, dlatego są przyjazne dla środowiska, a z powodu niewielkiej wagi i wymiarów pozwalają sprawnie poruszać się po zakorkowanym mieście, można łatwo wnieść je do budynku szkoły, pracy, urzędu i nie zajmują wiele miejsca w przedpokoju, na balkonie czy w przydomowym garażu. Projektowaniem i produkowaniem tego typu maszyn zajmują się konstruktorzy urządzeń transportu osobistego. 


Jak wygląda moja praca? Tworzę projekty nowych urządzeń umożliwiających indywidualne przemieszczanie się po lądzie: zwykłych lub elektrycznych monocykli - jednokołowców, poduszkowych deskorolek i hoverboardów, wrotek z napędem żyroskopowym, pojazdów typu segway, po wodzie: mini-skuterów wodnych, flyboardów, oraz w powietrzu: różnego typu wiropłatów, czy jetpacków - odrzutowych plecaków umożliwiających latanie. 
Początkiem pracy jest zawsze pomysł. Potem go wizualizuję, czyli rysuję projekt urządzenia. Muszę przy tym sprawdzić, czy mój projekt w ogóle jest wykonalny, czy będzie miał odpowiednią nośność, stabilność, prędkość, czy będzie bezpieczny i opłacalny w produkcji. Takie kalkulacje wymagają świetnej znajomości matematyki, chemii - paliwa - i fizyki, w tym aero- i hydrodynamiki, grawitacji, sił działających na urządzenia i pasażerów podczas jazdy. Jeśli wstępne badania wypadną pomyślnie, zabieram się za szczegółowe projekty: określam wymiary poszczególnych części, kalkuluję zużycie materiałów, udźwig, promień skrętu. Decyduję też o tym, z jakich materiałów, takich jak: metal, tworzywa sztuczne, drewno, skóra, będą wykonane poszczególne części mojej maszyny. 
Kiedy projekt jest już gotowy, buduję prototyp nowego urządzenia, testuję jego działanie, usuwam ewentualne awarie i usterki, oceniam trafność wyboru konkretnych materiałów i rozwiązań konstrukcyjnych. Jeśli to konieczne, robię poprawki w prototypie, ponownie go testuję, a gdy uznam, że jest już idealny, nowe urządzenie transportu osobistego można skierować do masowej produkcji. 


Co powinnam umieć?

Dzięki wiedzy z fizyki mogę wybrać takie materiały do budowy projektowanego urządzenia, które zagwarantują mu solidność, bezawaryjność i przyjemność użytkowania. Ważna jest także wiedza z mechaniki oraz znajomość budowy maszyn, bo dzięki niej mogę tworzyć prototypy i testować ich działanie, projektować nowe silniki, układy sterowania, zasilania, stabilizacji. 


Muszę także potrafić posługiwać się specjalistycznymi programami komputerowymi, np. Corel, 3D Studio, NX, Photoshop, CATIA V5, Pro/Engineer, 3ds Max, Solid Works, służącymi do tworzenia projektów, wizualizacji ich działania, sterowania ich pracą. 


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

  • kreatywność,
  • spostrzegawczość,
  • umiejętność nieszablonowego myślenia oraz wykonywania kilku czynności jednocześnie,
  • zdolności do majsterkowania,
  • cierpliwość.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w firmach zajmujących się produkcją urządzeń transportu osobistego. Mogę też otworzyć własną działalność gospodarczą.


Źródła:

Urządzenie transportu osobistego  


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.