Mapa Karier v 4.0.0

Nie tylko praca. 12 pomysłów na pierwsze doświadczenia zawodowe Twoich uczniów

Autor: Urszula Leszczyńska; Ostatnia aktualizacja: 22.03.2023

W jaki sposób Twoi uczniowie mogą dowiedzieć się, jaka praca będzie im odpowiadać i co wpisać w sekcji „Doświadczenie” w CV, jeśli takiego doświadczenia jeszcze nie mają? Co im doradzić? Jakie są sposoby na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych, które nie tylko wzbogacą dokumenty aplikacyjne, ale i pomogą wybrać dalszą ścieżkę edukacyjno-zawodową? Przeczytaj wpis i podziel się wiedzą z uczniami.

picture

Autorka: Urszula Leszczyńska

Poniższy artykuł stanowi podsumowanie webinaru „Pomysły na pierwsze doświadczenia zawodowe Twoich uczniów”, który odbył się w czerwcu 2021 roku. Jego pełne nagranie możesz obejrzeć na kanale YouTube Mapy Karier. W poniższym tekście znajdziesz najważniejsze informacje oraz wszystkie linki i polecane przez nas materiały. Spis treści znajdziesz po lewej stronie (jeśli korzystasz z komputera) lub na dole ekranu (jeśli korzystasz z telefonu).

Skąd czerpać pierwsze doświadczenia zawodowe?

Młodzi ludzie, których czeka postawienie pierwszych kroków na rynku pracy, często martwią się, jak mają wykazać się doświadczeniem w rekrutacji do pierwszej pracy, skoro takiego doświadczenia jeszcze nie mają. Istnieje jednak wiele niecodziennych sposobów na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych, które pomogą uczniom w rozwoju kompetencji i uatrakcyjnią CV.

Jako osoba pracująca z młodzieżą możesz wspomóc Twoich uczniów w poszukiwaniu takich okazji do rozwoju poprzez zapoznawanie ich z inicjatywami i programami wykorzystującymi edukację pozaformalną do rozwoju ważnych w dzisiejszym świecie kompetencji.

Edukacja pozaformalna jako źródło pierwszych doświadczeń zawodowych

Edukacja formalna, pozaformalna i nieformalna

Wyróżniamy trzy główne rodzaje edukacji: edukację formalną, pozaformalną i nieformalną.

Edukacja formalna to edukacja, która ma miejsce w szkole lub innej instytucji. Jej przebieg porządkują wymogi w programie nauczania lub zakresie kompetencji oraz ramy czasowe. Zwykle kończy się ona egzaminem, którego zaliczenie owocuje otrzymaniem certyfikatu lub świadectwa potwierdzającego opanowanie zakresu materiału na danym etapie edukacyjnym.

Edukacja pozaformalna to edukacja odbywająca się poza strukturą instytucji. Jest dobrowolna i świadoma, a więc każdy, kto rozwija wiedzę lub kompetencje za pomocą edukacji pozaformalnej, sam decyduje się na ten proces i przechodzi przez niego w pełni świadomie. Ten świadomy proces zdobywania kompetencji możliwy jest dzięki głębokiej autorefleksji nad procesem uczenia się i narzędzi samooceny, które wykorzystywane są w edukacji pozaformalnej.

Edukacja nieformalna natomiast to proces zupełnie niezamierzony i nieświadomy. W ten sposób uczymy się spontanicznie, na przykład rozmawiając z przyjacielem, dowiadujemy się o szczegółach filmu, który ostatnio oglądał. Edukacja nieformalna odbywa się cały czas.

figure

Wszystkie te typy edukacji nie wykluczają się – wręcz przeciwnie: mogą doskonale uzupełniać się nawzajem. Edukacja pozaformalna i nieformalna świetnie wspomagają typową edukację formalną w szkole i stanowią okazję dla młodych ludzi, aby zdobyć dodatkowe kompetencje lub rozwinąć już posiadane.

Jak edukacja pozaformalna pomaga zdobywać pierwsze doświadczenia?

Tak kiedyś powiedział Konfucjusz: „Powiedz mi, a zapomnę, pokaż mi, a zapamiętam, pozwól mi zrobić, a zrozumiem.”

Edukacja pozaformalna to uczenie się przez działanie i przez doświadczanie. Młodzi ludzie, działając w prawdziwym kontekście, rozwijają praktyczne kompetencje. Edukacja pozaformalna promuje również uczenie się na własnych błędach oraz próbowanie nowych metod działania i dochodzenie do rozwiązania problemu własną drogą. To nie tylko rozwijanie kompetencji ważnych w przyszłej karierze, jak proaktywność, umiejętność rozwiązywania problemów czy zarządzanie własnym czasem, ale również doskonały sposób na lepsze ugruntowanie kompetencji i wiedzy twardej – dzięki temu, że dochodzimy do treści samemu, lepiej zapamiętujemy to, czego się uczymy.

Wreszcie – edukacja pozaformalna pozwala na doświadczanie nowych czynności, poznawanie świata i samych siebie. Dzięki budowaniu samoświadomości i poczucia własnej wartości – poprzez autorefleksję towarzyszącą procesowi uczenia się oraz samoocenie własnych kompetencji – edukacja pozaformalna pozwala młodym ludziom odkrywać to, co lubią i w czym się sprawdzają oraz wspiera ich w podejmowaniu przyszłych decyzji edukacyjno-zawodowych.

Sposoby na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych

Sposobów na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych jest wiele. Nieformalne doświadczanie i stykanie się z różnymi zawodami i czynnościami zawodowymi jest wartościowe, ale niewystarczające. Młodzi ludzie często poszukują ustrukturyzowanych sposobów na zdobywanie doświadczeń. Ustrukturyzowane doświadczenia to takie, które uczniowie mogą umieścić w CV i które rozwijają kompetencje wykorzystywane później w pracy.

Istnieje wiele programów i inicjatyw wolontariackich wykorzystujących metody edukacji pozaformalnej. Większość z nich to niekonwencjonalne projekty, o których nieczęsto się mówi, i które warto przedstawić uczniom. Dzięki wsparciu mentorów i mentorek, a także procesie autorefleksji i refleksji grupowej, młodzi ludzie w bezpiecznym kontekście mogą wypróbować wiele czynności, a tym samym poszerzyć wiedzę na temat świata (nie tylko zawodów) oraz samych siebie.

Udział w takich programach edukacyjnych i wolontariatach jest również atrakcyjnym elementem CV. Zgodnie z badaniem Deloitte (2016)82% pracodawców wybierze kandydata lub kandydatkę z doświadczeniem w świecie wolontariatu w CV, o ile spełnią oni wszystkie inne wymagania w procesie rekrutacyjnym. Z kolei aż 92% pracodawców potwierdza, że udział w takich inicjatywach poszerza zasób kompetencji przyszłego pracownika.

Warto również wspomnieć, że wiele z tego typu inicjatyw jest przynajmniej częściowo finansowana przez instytucje i organizacje pozarządowe, a więc daje możliwość skorzystania z takich opcji rozwoju osobom z mniej zamożnych środowisk.

Zapoznaj się z 12 sposobami na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych, o których warto opowiedzieć uczniom. Mimo że część z nich skierowana jest do osób od 18. roku życia, warto już teraz powiedzieć młodzieży o ich istnieniu – aby w przyszłości mogli w nich skorzystać. Najważniejsze jednak, że aby wziąć w nich udział, najczęściej nie potrzeba wielkiego doświadczenia – liczy się przede wszystkim motywacja!

Wszystkie wymienione poniżej sposoby na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych nie wykluczają się nawzajem – można wziąć udział w wielu projektach i zdobyć jeszcze więcej doświadczeń, które przydadzą się w przyszłej karierze zawodowej.

1. Wolontariat lokalny

Wolontariat lokalny to zwykle pierwszy krok w stronę zdobywania doświadczenia zawodowego. Młodsi uczniowie często zaczynają od wolontariatu akcyjnego, na przykład udziale w organizacji festiwalu w szkole lub w akcji zbiórki żywności dla bezdomnych zwierząt w zimie. Wiele młodych osób, które mają więcej czasu do dyspozycji, angażuje się również w wolontariat długoterminowy, którego przykładem może być cykliczne odrabianie lekcji z młodszymi kolegami i koleżankami czy pomoc w lokalnym domu seniora.

Uczniowie angażujący się w wolontariat lokalny mogą dzielić się swoimi umiejętnościami i zainteresowaniami z innymi, poznawać lokalną społeczność oraz rozszerzać wiedzę i kompetencje, które przydadzą im się w przyszłej pracy.

Gdzie szukać ofert wolontariatu? W wielu szkołach funkcjonują koła wolontariatu, a uczniowie organizują festiwale i wydarzenia lokalne. Warto również zachęcić uczniów do bezpośredniego kontaktu z lokalnymi instytucjami i organizacjami pozarządowymi – być może potrzeba tam wolontariusza czy wolontariuszki? Warto zapoznać uczniów ze stroną ngo.pl, gdzie organizacje poszukują rąk do pomocy w swoich działaniach.

Polecam również stronę Ogólnopolskiej Sieci Wolontariatu, gdzie znajdziesz wiele inspiracji i porad, aby rozkręcić inicjatywy wolontariackie w Twojej szkole.

2. Wolontariat online

Alternatywą do wolontariatu lokalnego jest wolontariat online. Daje on możliwość zaangażowania się w działania z dowolnego miejsca i zazwyczaj nie wymaga aż takiego nakładu czasu. Zwykle nie pozwala na aż tak bezpośredni kontakt z organizacją, której pomagamy, jak w przypadku wolontariatu stacjonarnego, i wymaga większej samodyscypliny. Wolontariat online stanowi jednak wspaniałą opcję angażowania się w działania społeczne i zdobywania doświadczenia dla tych, którzy wolą działać w internecie.

W internecie można znaleźć wiele okazji do udziału w większych przedsięwzięciach, takich jak na przykład inicjatywaTED Translators, dzięki której wolontariuszki i wolontariusze z całego świata tworzą napisy w językach ojczystych do prelekcji TED Talks. Warto zaznaczyć, że aby tłumaczyć, nie trzeba być wykształconym tłumaczem czy wykształconą tłumaczką, a cały proces nastawiony jest na naukę i rozwój kompetencji pod okiem bardziej doświadczonych tłumaczy i tłumaczek TED.

Poleć również uczniom bezpłatną platformę TuDu.org.pl, która łączy wolontariuszki i wolontariuszy oraz organizacje, które potrzebują ich pomocy. W aplikacji, po założeniu konta, można poszukać drobnych zadań, takich jak tłumaczenia tekstów, tworzenie treści postów w mediach społecznościowych czy pomoc w ułożeniu treści regulaminu forum internetowego, których wykonanie przyczynia się do działania trzeciego sektora. Cały proces jest zgrywalizowany – uczniowie zdobywają punkty i odznaki za kolejne wykonane zadania. Mogą również otrzymać certyfikat potwierdzający zaangażowanie i zdobyte doświadczenie. Co więcej, wolontariusze i wolontariuszki dokonują samooceny rozwoju kompetencji, TuDu wspiera więc autorefleksję i poczucie własnej wartości.

Obejrzyj, na czym polega TuDu i podziel się tym z Twoimi uczniami:

A jeśli szukasz więcej inspiracji, jak zaangażować się w wolontariat online oraz jak wspomagać uczniów w takich działaniach, zajrzyj na stronę e-wolontariat.pl, gdzie znajdziesz wiele pomysłów i dobrych praktyk. E-wolontariat oferuje również szkolenia dla nauczycieli i nauczycielek na temat tego, jak wspomagać uczniów w angażowaniu się w wolontariat i jak prowadzić koła wolontariatu.

3. Projekty solidarności Europejskiego Korpusu Solidarności

Inną formą wolontariatu jest stworzenie projektu solidarności Europejskiego Korpusu SolidarnościProjekt solidarności to idealne rozwiązanie dla grupy młodych osób, które mają pomysł na działanie na rzecz lokalnej społeczności. Zaakceptowany wniosek projektowy, napisany od zera przez grupę inicjatywną (min. 5 młodych osób w wieku 18-30), otrzymuje dofinansowanie od Komisji Europejskiej. Projekt może trwać kilka miesięcy i pozwala rozwijać kompetencje takie jak praca w grupie, zarządzanie projektem, komunikacja i proaktywność. Zachęć uczniów do wdrożenia własnego pomysłu i wspieraj ich w tym procesie!

Przeczytaj więcej na temat wolontariatu i jego roli w rozwoju kompetencji oraz przygotowania do pierwszej pracy w artykule „Wolontariat nie zawiedzie – to pierwszy krok w stronę wymarzonego zawodu!”.

4. Inicjatywy grupowe

Oprócz działań na rzecz organizacji i innych podmiotów, uczniowie mogą również sami tworzyć aktywności. Przykładem mogą być wszelkie działania, które już funkcjonują w szkołach i lokalnych centrach kultury. Młodzi ludzie tworzący samorządy uczniowskie, będący członkami i członkiniami kół przedmiotowych, udzielający się w klubach (filmowych, czytelnika czy sportowych) oraz organizujący festiwale szkolne – sami i same tworzą sobie okazję do nauki przez działanie i zdobywania doświadczeń zawodowych.

O takich inicjatywach czasem zapominamy, gdy mówimy o doświadczeniach zawodowych. Towarzysz uczniom w takich inicjatywach i pomóż im świadomie obserwować samych siebie i własny rozwój kompetencji, który następuje dzięki ich zaangażowaniu w takie inicjatywy. Porozmawiaj również z uczniami o ich roli i formie zaangażowania w takie działania. Różne kompetencje rozwija się będąc aktywnym członkiem kółka matematycznego, a inne – gdy jest się jego przewodniczącą. Ważne jest, aby młodzi ludzie dostrzegali korzyści płynące dla nich z każdej formy zaangażowania i potrafili docenić to doświadczenie i pochwalić się nim w przyszłości w procesie rekrutacji do pierwszej pracy.

5. Zwolnieni z Teorii

ProgramZwolnieni z Teorii to przykład inicjatywy grupowej, która wspomaga młodych ludzi we wdrażaniu własnego projektu społecznego. Program skierowany jest już do uczniów szkół ponadpodstawowych, a grupa projektowa może liczyć od 2 do 10 osób. Inicjatywa wspomaga naukę metodą projektową – grupie inicjatywnej towarzyszy nauczyciel/nauczycielka oraz mentor/mentorka, a młodzi ludzie mają do dyspozycji platformę, która przeprowadza ich krok po kroku przez cykl zarządzania projektem. Zwolnieni z Teorii to idealna okazja na rozwój kompetencji i zrobienie czegoś dobrego dla społeczeństwa. Na koniec projektu otrzymuje się certyfikat, a najlepsze projekty startują w olimpiadzie i mogą liczyć na nagrody.

Obejrzyj krótki filmik o Zwolnionych z Teorii i prześlij go uczniom!

6. Inicjatywy indywidualne

Twoi uczniowie na pewno mają jakieś zainteresowania i lubią spędzać czas wolny w określony sposób. A może mają jakieś talenty albo uczą się czegoś dla samych siebie? Porozmawiaj z nimi o ich pasjach i pokaż im, że dzielenie się nimi pomoże im rozwijać się nie tylko w danej dziedzinie, ale również nauczy ich komunikacji (także tej internetowej), umiejętności prezentacji, dzielenia się wiedzą i pokaże przyszłemu pracodawcy, że są proaktywne i proaktywni.

Blog z próbkami pisarskimi, konto na Instagramie, gdzie publikujemy własne rysunki, profil na TikToku, na którym dzielimy się talentami tanecznymi czy umiejętnością robienia profesjonalnego makijażu, czy też własny kanał na YouTube, gdzie opowiadamy o swoich podróżach czy komentujemy wydarzenia sportowe – wszystkie takie inicjatywy uczą młodych ludzi prezentować się publicznie, obsługiwać media społecznościowe, a także motywują ich do pogłębiania wiedzy i kompetencji z danej dziedziny. Co więcej, mogą pomóc im w zbudowaniu poczucia własnej wartości.

Niezwykle istotna jest tutaj refleksja na temat dzielenia się wiedzą. Pomóż uczniom dostrzec w tych inicjatywach sposób na zdobywanie pierwszych doświadczeń zawodowych, porozmawiaj z nimi o tym, czego uczą się publikując na Instagramie, jakie wiążą się z tym zagrożenia, a jakie korzyści, oraz jak mogą potem wykorzystać to w rekrutacji do przyszłej pracy.

figure

Oprócz działań lokalnych istnieje wiele programów, które umożliwiają młodym ludziom angażowanie się w projekty społeczne i rozwijanie kompetencji również podczas wyjazdów zagranicznych. Kontekst międzynarodowy sprawia, że zestaw rozwijanych kompetencji wzbogacony jest o umiejętność pracy w zespole międzykulturowym oraz zwiększenie znajomości języka obcego. Intensywność doświadczeń oraz często zupełnie inny kontekst pracy w trakcie takich projektów edukacyjnych sprawia, że młodzi ludzie wracają z nich pełni inspiracji i chęci do działania. Zapoznaj się z najbardziej popularnymi formami zdobywania doświadczeń za granicą – może któraś z nich będzie odpowiadać Twoim uczniom?

7. Wymiany międzykulturowe Erasmus+

Erasmus+ to program unijny, który finansuje projekty edukacyjne m.in. dla młodzieży. Jedną z form takiego projektu jest wymiana międzykulturowa (youth exchange), czyli wyjazd krótkoterminowy (zwykle ok. 7-10 dni) do jednego z krajów europejskich. Na miejscu spotykają się grupy młodych ludzi z różnych krajów, aby wziąć udział (i samemu tworzyć!) warsztaty na tematy ważne społecznie, takie jak: ekologia, prawa człowieka, sport czy tolerancja. Oprócz tego, podczas projektu jest czas na wymianę międzykulturową – prezentację swojej kultury i tradycji, poznawanie punktów widzenia osób z innych krajów itd.

Wymiany międzykulturowe skierowane są do młodzieży już od 13. roku życia, jednak większość projektów przeznaczona jest dla osób w wieku 18-25 lat. Co ważne, aby wyjechać na wymianę międzykulturową, nie trzeba znać języka obcego. Mimo że zajęcia odbywają się w języku angielskim, wyjazd odbywa się w grupie ok. 5 osób z danego kraju pod opieką lidera albo liderki, którzy w razie potrzeby pomagają w komunikacji. Po ukończeniu wymiany międzykulturowej Erasmus+ każdy uczestnik i każda uczestniczka otrzymuje certyfikat YouthPass. Jego treść - opis rozwiniętych kompetencji i doświadczeń zdobytych podczas projektu - każdy wypełnia sam, wykorzystując wnioski z autorefleksji prowadzonej przez całą długość trwania wymiany, co wzmacnia samoświadomość rozwoju.

Udział w wymianie międzykulturowej jest zupełnie bezpłatny: koszty podróży są zwracane, a na miejscu ma się zapewnione wyżywienie, zakwaterowanie i zajęcia edukacyjne. Ofert wymian międzykulturowych warto szukać albo bezpośrednio przez organizacje zajmujące się mobilnością młodzieży, takie jak YoWo Poland, oraz na grupach na Facebooku: PL Youth In Action i Youth Opportunities for Poles.

figure

8. Wolontariat europejski Europejskiego Korpusu Solidarności

Przykładem wyjazdu długoterminowego jest wolontariat europejski Europejskiego Korpusu Solidarności (również program unijny). Jest to wolontariat indywidualny, który trwa od 2 tygodni do 12 miesięcy, odbywający się w jednym z krajów europejskich (oraz w kilku krajach partnerskich). Program przeznaczony jest dla osób w wieku 18-30, które chcą rozwinąć kompetencje w jakiejś dziedzinie w kontekście międzykulturowym i zdobyć niecodzienne doświadczenia. Praca wolontariacka wykonywana podczas projektu dotyczy działań na rzecz lokalnej społeczności i może polegać na przykład na pracy w organizacji pozarządowej, pracy z dziećmi, promocji wartości Unii Europejskiej poprzez prowadzenie warsztatów w szkołach, praca na rzecz promocji ochrony środowiska i dziedzictwa kulturowego. Każda wolontariuszka i każdy wolontariusz ma tutorkę albo tutora – osobę, która wspomaga młodego człowieka w autorefleksji nad rozwojem kompetencji.

Wolontariat europejski to program, dzięki któremu można świadomie spróbować pracy w danym sektorze, rozwinąć kompetencje i horyzonty oraz zdobyć wiele doświadczeń wynikających z życia przez dłuższy czas w innym kraju.

Wolontariat europejski jest programem bezpłatnym. Zwracane są koszty podróży, a na miejscu ma się zapewnione zakwaterowanie (zwykle w dzielonym mieszkaniu z wolontariuszami i wolontariuszkami z innych krajów), wyżywienie, ubezpieczenie zdrowotne oraz kurs językowy. Aby wziąć udział w wolontariacie europejskim, najlepiej zgłosić się bezpośrednio do jednej z organizacji wysyłających młodych ludzi z Polski, szukać ofert projektów na Facebooku na grupach PL Youth In Action i Youth Opportunities for Poles lub na stronie Europejskiego Portalu Młodzieżowego.

9. Workcampy

Inną formą wyjazdu na wolontariat są workcampy. To wyjazdy krótkoterminowe dla osób pełnoletnich (zwykle ok. 10 dni), podczas których spotykają się wolontariuszki i wolontariusze z całego świata, aby wspólnie wykonywać prace wolontariackie na rzecz lokalnej społeczności, takie jak prace ekologiczne, prosta renowacja zabytków, praca z dziećmi, seniorami lub niepełnosprawnymi czy promocja dziedzictwa kulturowego. Workcampy są nie tylko okazją do działań społecznych, ale również umożliwiają wymianę kulturową i doświadczenie życia codziennego w międzynarodowym środowisku: wolontariusze i wolontariuszki razem przygotowują posiłki i spędzają czas wolny.

Podczas workcampu wyżywienie i zakwaterowanie są zapewnione, jednak na miejsce dotrzeć trzeba na własny koszt. Dodatkowo, należy opłacić wpisowe (ok. 200-300 zł, stan na 2021 r.) dla organizacji wysyłającej, takiej jak workcamps.pl.

figure

10. Workaway

Alternatywą do programów edukacyjnych jest workaway czyli wolontariat zagraniczny, który czasem nazywa się working holidays (ang. pracujące wakacje). Workaway to wyjazd za granicę, podczas którego pracuje się na rzecz rodziny lub organizacji w zamian za zakwaterowanie i wyżywienie. Dodatkowo, mieszka się bezpośrednio z osobami, którym się pomaga, co umożliwia kontakt i wymianę międzykulturową.

Oferty prac wolontariackich są bardzo różne – może to być pomoc rodzinie w opiece nad dziećmi, prace na farmie ekologicznej, opieka nad zwierzętami domowymi, praca w hostelu lub asysta w szkole. Projekty są skierowane dla osób pełnoletnich. Istnieją różne strony internetowe, na których można znaleźć oferty wyjazdów na wolontariat, jednak najbardziej znaną jest platforma workaway.info (w jęz. angielskim). Na stronie można filtrować oferty pod względem miejsca docelowego lub rodzaju wolontariatu. Opłata członkowska (ok. 200 zł, stan na 2021 r.) pozwala na wyjazdy z agencją przez jeden rok.

11. AIESEC

AIESEC to organizacja studencka pomagająca młodym ludziom wyjechać za granicę na wolontariat i praktyki. W AIESEC znajdziemy trzy formy wyjazdu: Global Volunteer, Global Talent i Global Teacher.

Global Volunteer to wyjazd na wolontariat międzykulturowy dla osób w wieku 18-30 lat na okres około 6 tygodni. Podczas takiego wolontariatu młodzi ludzie wykonują działania na rzecz lokalnej społeczności w temacie ekologii, równouprawnienia, tolerancji, dziedzictwa kulturowego, zdrowia, edukacji i wielu innych. Po zalogowaniu się na stronie AIESEC można wyszukać oferty wolontariatu dopasowane do naszych preferencji – na podstawie tematyki projektu, dat, kiedy możemy wyjechać, czasu trwania wolontariatu i kierunku podróży. Dodatkowo, AIESEC zapewnia asystę przy wyborze wolontariatu.

Global Talent i Global Teacher to oferta wyjazdu na praktyki. Jest ona skierowana do studentek i studentów (zwykle po co najmniej 2-3 latach nauki na uczelni). Czas trwania projektu waha się od kilku tygodni do 20 miesięcy. Wyszukiwarka ofert praktyk i ofert praktyk nauczycielskich pomaga znaleźć odpowiedni staż – może to być nauka angielskiego w szkole w Tajwanie czy staż w agencji marketingowej w Szwecji.

Wpisowe do organizacji wynosi 600 zł (w przypadku wyjazdu na wolontariat, stan na 2021 r.) lub 700-900 zł (w przypadku wyjazdu na praktykę, stan na 2021 r.). Na miejscu mamy zazwyczaj zapewnione zakwaterowanie i wyżywienie, ale należy zawsze dokładnie upewnić się, jakie są warunki konkretnej oferty. Dodatkowo, praktykanci i praktykantki w programie Global Talent i Global Teacher otrzymują drobne wynagrodzenie za swoją pracę (wysokość uzależniona od kraju i projektu).

figure

12. Au pair

Kolejną formą wyjazdu zagranicznego dla osób pełnoletnich, która sprawdzi się jako sposób na zdobywanie doświadczeń zawodowych, to wyjazd au pair, czyli pomaganie rodzinie za granicą w opiece nad dziećmi. Taki wyjazd to okazja na naukę języka obcego, wymianę międzykulturową i rozwinięcie wielu kompetencji potrzebnych w przyszłości.

Praca odbywa się na zasadzie wolontariatu (bez wynagrodzenia finansowego), ale w zamian za zakwaterowanie i, często, również wyżywienie. Co więcej, wyjeżdżając pod opieką agencji au pair, opiekun/opiekunka otrzymuje kieszonkowe. Na mediach społecznościowych można znaleźć wiele ofert „nieformalnych”, alewarto ofert pracy szukać poprzez agencję, na przykład Au Pair World, która zapewnia asystę przy wyborze rodziny i kontakcie z nią przed wyjazdem oraz pośredniczy w podpisywaniu umowy między wolontariuszem/wolontariuszką a rodziną goszczącą.

Jak o tym mówić?

Wszystkie opisane sposoby na zdobycie pierwszych doświadczeń zawodowych to wspaniały sposób na rozwój kompetencji ważnych na rynku pracy, nabycie przedsiębiorczej i proaktywnej postawy, szlifowanie języka obcego oraz zdobycie wielu doświadczeń. To okazja do poszerzenie horyzontów i dowiedzenie się więcej o świecie oraz nas samych. Dzięki udziałowi w takich inicjatywach i programach młodzi ludzie mogą spojrzeć na znane im zawody i aktywności z nowej perspektywy, poznać te zupełnie nowe oraz odkryć to, co tak naprawdę ich interesuje i w czym są dobre i dobrzy.

Jak zachęcać młodych ludzi do udziału w takich projektach? Przede wszystkim: rozmawiaj z uczniami na ten temat, pokaż im, że istnieją alternatywy do studiów oraz klasycznej edukacji i zachęcaj uczniów do poszukiwania okazji do rozwoju na własną rękę. Zaproś wolontariuszy i wolontariuszki do klasy, aby opowiedzieli o swoich doświadczeniach. Pamiętaj o wspomaganiu uczniów w autorefleksji i wzmacniaj ich mocne strony poprzez rozmowę na temat już przeżytych doświadczeń i tego, jak o nich mówić w przyszłości w procesie rekrutacji do pierwszej pracy.

Wreszcie, pamiętaj, że i Ty możesz zainspirować bezpośrednio Twoich uczniów, dając im przykład. Ty również możesz skorzystać z programu rozwoju kompetencji dla osób pracujących z młodzieżą:

Kursy szkoleniowe Erasmus+ (Training Course) to wyjazdy krótkoterminowe (ok. 7-10 dni) dla osób pracujących z młodzieżą w celu rozwoju kompetencji w zakresie edukacji, inkluzywności, praw człowieka, innowacyjnych metod nauczania itp. Wyjazd jest tak samo bezpłatny jak wymiany międzykulturowe Erasmus+, a ofert najlepiej szukać bezpośrednio u organizacji wysyłających z Polski, takich jak YoWo Poland, oraz poprzez stronę SALTO Youth.

Inne artykuły, które mogą Ci się spodobać:

Przyszłość rynku pracy: zawód czy kompetencje

Kompetencje miękkie - weź je na warsztat

Wychowanie dla przyszłości, czyli dlaczego i w jaki sposób wychowawcy klas IV-VIII powinni realizować doradztwo zawodowe?



Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.