Zdjęcie zawodu
W. męska

Garbarka

Wyprawiam skóry i odnawiam skórzane wyroby.

Garbarka

Wyprawiam skóry i odnawiam skórzane wyroby.


WERSJA męska

Dlaczego lubię ten zawód?

Dzięki mojej pracy powstają piękne i trwałe skórzane wyroby: buty, torebki, płaszcze czy meble tapicerowane. Umiem bezbłędnie oceniać jakość skórzanej galanterii i doskonale wiem, co wybrać podczas zakupów.

Czym się zajmuję?

Jestem garbarką, więc wyprawiam, inaczej: garbuję, skóry zwierząt. To wieloetapowy proces, dzięki któremu skóra nabywa właściwości pozwalających uszyć z niej np. spódnicę, kożuch albo płaszcz, wykonać buty, torebkę czy obicie mebla. W zależności od przeznaczenia przygotowanie skóry zmienia się, ale zawsze celem jest, by była elastyczna, odporna na rozciąganie, trwała i przepuszczająca powietrze, ale nie przepuszczająca wody. 


Garbowanie zaczyna się od przygotowania skóry. Trzeba odciąć zbędne tkanki, czyli skórę zmizdrować, wypłukać ją i wysuszyć, np. w trocinach, a niekiedy dodatkowo rozciąć na dwie części przy użyciu dwojarki, uzyskując skórę licową, czyli wierzchnią, i tzw. dwoinę. Potem skóry są moczone w specjalnych roztworach: chemicznych lub zawierających garbniki - stąd nazwa mojego zawodu - roślinne albo mineralne, zmiękczane, rozciągane, mięte, natłuszczane i suszone. Czas trwania poszczególnych etapów zależy od rodzaju skóry i efektu końcowego, jaki chcę uzyskać. Po procesie garbowania skóry układam na specjalnych ławach i oceniam ich jakość. Sortuję je w zależności od grubości i twardości. Inne nadają się przecież na obuwie, inne na torebki, a jeszcze inne na płaszcz czy spódnicę. Jeśli skóra jest zbyt gruba w stosunku do zamówienia klienta, pocieniam ją na strugarce. 
Zajmuję się też wykańczaniem skór: tym licowym, czyli bezwłosym, nakładam powłoki kryjące, natłuszczam, prasuję i barwię na żądany kolor, skóry futerkowe czeszę, trzepię, strzygę włos, prasuję i wykonuję dodatkowe apreturowanie, czyli nadaję włosowi gładkość, elastyczność i połysk. Zajmuję się nie tylko przygotowywaniem skór ze świeżo zabitych zwierząt, ale także odnawiam zniszczone wyroby skórzane, które przynoszą mi klienci. Muszę rozpoznać rodzaj skóry, z jakiej został wykonany kożuch czy walizka, określić koszt renowacji, a wreszcie dobrać odpowiednie metody czyszczenia i przywracania skórze estetycznego wyglądu. 


Co powinnam umieć?

Muszę być dobra z fizyki i chemii, bo w garbowaniu do zmiany wyglądu i właściwości skóry wykorzystuje się rozmaite procesy fizyczne i chemiczne. Podczas pracy kontroluję temperaturę i stężenie roztworów garbarskich, czas suszenia i liczbę rozciągań. Muszę świetnie znać się na związkach chemicznych wykorzystywanych do wyprawiania skór i wiedzieć, jak długo należy moczyć w nich skóry oraz jaki efekt uzyskujemy dzięki ich stosowaniu. 


W pracy posługuję się różnym sprzętem, takim jak: wagi, mieszarki ręczne i mechaniczne, narzędzia do cięcia, bębny i kadzie, słupy, pompy, dwojarki, wirówki, maszyny do strugania, szlifowania, zmiękczania i prasowania, odmięśniarki, czesarki, strzyżarki, muszę więc dobrze znać się na jego obsłudze. 


Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?

  • dokładność,
  • wytrwałość,
  • cierpliwość,
  • umiejętność pełnego skoncentrowania się na pracy,
  • spostrzegawczość,
  • opanowanie.

Gdzie mogę pracować? 

Mogę znaleźć zatrudnienie w zakładach garbarskich, skupach skór surowych, hurtowniach skór lub środków garbarskich, w firmach zajmujących się wyprawianiem skór lub renowacją wyrobów skórzanych. Mogę też otworzyć własną działalność gospodarczą. 


Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.