Trenerka robotów przemysłowych
Dbam o sprawną pracę robotów przemysłowych, które są najczęściej instalowane tam, gdzie praca musi być wykonana z niezwykłą precyzją, jest niebezpieczna, uciążliwa albo monotonna.
Trenerka robotów przemysłowych
Dbam o sprawną pracę robotów przemysłowych, które są najczęściej instalowane tam, gdzie praca musi być wykonana z niezwykłą precyzją, jest niebezpieczna, uciążliwa albo monotonna.
Dlaczego lubię ten zawód?
Dzięki mojej pracy autonomiczne roboty są dobrze przygotowane do wypełniania swoich obowiązków i potrafią znajdować rozwiązania nietypowych problemów, z jakimi mają do czynienia. To przekłada się na usprawnianie i przyspieszanie produkcji oraz obniżanie jej kosztów, a to z kolei ułatwia nam życie.
Czym się zajmuję?
Automatyzacja linii produkcyjnych wytwarzających konkretne przedmioty w ostatnich latach postępuje w szybkim tempie. Roboty są najczęściej instalowane tam, gdzie praca musi być wykonana z niezwykłą precyzją, jest niebezpieczna, uciążliwa albo monotonna. Wzrost ilości używanych robotów przemysłowych sprawia, że potrzebni są specjaliści, którzy “nauczą” je wykonywać zlecone zadania bez potrzeby stałej kontroli człowieka.
Jak wygląda moja praca? Tworzę algorytmy sterujące pracą robotów przemysłowych. Takie algorytmy, czyli instrukcje dla programów komputerowych, przetwarzają wprowadzane do systemu dane, uczą się z nich i wykorzystują podczas pracy zdobytą wiedzę. Dzięki temu np. robot przemysłowy zajmujący się montażem urządzenia z wielu części, może odrzucić któryś z elementów, jeśli zauważy, że jest źle wykonany, nawet jeśli wcześniej się to nie zdarzało, a element był prawidłowy.
Chcąc “nauczyć” konkretnego robota jego pracy, najpierw muszę dowiedzieć się, co i w jaki sposób ma robić, jakimi narzędziami się posługiwać, jakie zagrożenia może napotkać, jak ma się zachowywać w nietypowych sytuacjach, w jaki sposób ma współpracować z innymi robotami albo z ludźmi. Zgromadzone dane muszę następnie wprowadzić do systemu. Na ich podstawie piszę algorytm. Dzięki niemu robot może wykorzystywać zarówno informacje wprowadzone do programu, jak i te, które gromadzi podczas pracy do rozwiązywania nowych, niespotykanych wcześniej problemów.
Co powinnam umieć?
Muszę świetnie znać matematykę i informatykę, potrafić tworzyć algorytmy grupujące, regresyjne i klasyfikacyjne, posługiwać się różnymi językami programowania, takimi jak Python, R, C++, potrafić wykorzystywać w pracy sieci neuronowe, czyli wiele wzajemnie połączonych elementów zwanych sztucznymi neuronami, przetwarzających informacje w sposób naśladujący działanie struktur ludzkiego mózgu.
Muszę bardzo dobrze znać język angielski, bo programy używane do programowania i „uczenia” robotów mają angielski interfejs. Znajomość tego języka pozwala mi także czytać literaturę fachową, w większości napisaną po angielsku, oraz znaleźć dobrą pracę za granicą.
Jakie kompetencje miękkie są ważne w mojej pracy?
- kreatywność,
- cierpliwość,
- umiejętność komunikacji z innymi i zdobywania informacji, np. gdy chcę się dowiedzieć, jakie obowiązki mają wykonywać programowane przeze mnie roboty,
- samodzielność,
- dokładność,
- spostrzegawczość,
- umiejętność pracy pod presją czasu.
Gdzie mogę pracować?
Mogę znaleźć zatrudnienie w firmach, w których wykorzystuje się lub produkuje roboty przemysłowe.
Źródła:
Tekst udostępniony na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 (CC BY 4.0). Jeśli chcesz go rozpowszechnić lub użyć w swoich materiałach, zajrzyj tutaj.
